Javaanse bruiloft en de Gili eilanden

Hoi allemaal,

hier weer een update over mijn belevenissen in Indonesië.
Op zondag waren Brit en ik de hort op gegaan, op zoek naar touw en kralen. Na lang zoeken hadden we dit eindelijk gevonden en konden we lekker freubelen. Beetje jammer dat er op een drukke zondag vrij moeilijk een taksi te krijgen is, wat ervoor zorgde dat we minimaal 20 minuten in de bloedhitte stonden te wachten… Maar alles komt altijd goed! Een taksi vonden we uiteindelijk, en thuis kwamen we er achter dat de touwtjes te dik zijn voor de kralen. Goed bezig!

Voor dinsdag waren wij uitgenodigd bij een Javaanse bruiloft. Dit kwam zo doordat een vriend van een leerkracht van een van de studentes ging trouwen. Hij wilde dolgraag Nederlandse meisjes op zijn bruiloft hebben, ook al kenden wij heel die kerel niet.
We mochten als we wilden ook traditioneel worden opgemaakt en aangekleed. Enthousiast als ik kan zijn riep ik natuurlijk uit volle borst JAAA LEUK! We moesten hiervoor om 15.00 uur aanwezig zijn, het adres hadden we gekregen. Natuurlijk wist onze taksi chauffeur eigenlijk niet waar het was, maar deze bevolking wil je niet teleurstellen dus ze zullen dat niet zeggen. Een vreselijke lange rit en een aantal keren vragen later, bereikten we dan toch de place to be.
Daar aangekomen kon de lol beginnen. Het vond plaats in een huis, in de middle of nowhere. Het zat hier vol met Indonesische vrouwtjes die grote make-up koffers, haarnetten, ornamenten en haarlak bij zich hadden. In de hoek zat een meisje, wat flink onder handen werd genomen. Ze was lijkbleek geschminkt en ze leek wel een kerstboom… Arm kind!
Wij werden nog witter geschminkt dan we al waren. Prachtig natuurlijk… Daarna werden we verder opgemaakt, inclusief nepwimpers! Vervolgens werd ons haar enorm getoupeerd. Ik vroeg mij af of ik dit er ooit nog uit zou krijgen. Er werd een ornament in het haar gehangen en we waren klaar om ons om te gaan kleden.
We kregen een soort corset omgewikkeld wat ervoor zorgde dat je alleen maar kaarsrecht kon staan en zitten. Voor mij wel goed eigenlijk, haha. Een sarong werd als rok omgeknoopt en we kregen een kitscherig blousje aan. Wat zagen we er uit!
Het was een lange dag, want de ceremonie zou pas om 19.00 uur (!!) beginnen. Inmiddels was het ook nog eens snoeihard aan het regenen. Top!
We kregen wel een bordje met eten wat we staand op moesten eten, zitten kon met dat corset amper meer.
We moesten natuurlijk ook met het bruidspaar op de foto, die we vlak voor het schminken voor het eerst hadden ontmoet… En waar werden wij neer geplant? Juist; helemaal vooraan.
Een tikkeltje ongemakkelijk zaten wij daar. Je kent het bruidspaar niet, hebt geen idee wat er wordt gezegd, en toch zit je helemaal vooraan.
De ceremonie leek eindeloos te duren. Een aantal Indonesische mannen namen het woord, het publiek zat (letterlijk!) te knikkebollen.
We waren dan ook toch wel erg blij toen we naar huis werden gebracht. Maar het was een bijzondere ervaring!

Zaterdag moesten wij heel vroeg op, omdat we om half 7 naar Bali zouden vliegen. Heel relaxed dat het een rechtstreekse vlucht was van slechts een uurtje vliegen!
Op Bali aangekomen namen wij een taksi naar Waringin Homestay. We moesten een stukje lopen en boekten onderweg alvast de tour naar Gili Trawangan voor de volgende dag. Flink onderhandeld en enorm afgedingd natuurlijk!
Ik had bij Waringin gereserveerd voor een kamer met airco, maar het was nog zo vroeg in de ochtend dat de kamer nog niet beschikbaar was. “Oh, doe dan maar met een ven!” zeiden we, want we wilden graag eventjes op bed liggen.
Dit hadden we niet moeten doen….

We zijn na een powernap lekker de stad in gegaan om te gaan shoppen. De magic mushrooms vlogen natuurlijk weer om onze oren en we werden overal naar binnen gevraagd. Mega irritant.
Na het eten zijn we teruggegaan om eens lekker te gaan slapen… Mijn hemel! Onderweg naar huis regende het even en daarna begon het te onweren. Het was zo vreselijk warm! We hebben in die kamer zonder airco amper een oog dichtgedaan… Vreselijk! Je kunt het vergelijken met het uit je tent branden op de camping wanneer de zon op komt.

We werden ‘s morgens opgehaald met een busje om naar Padangbai te rijden, de haven vanwaar we met de boot naar Gili Trawangan werden gebracht. Dit was allemaal prima geregeld. Lekker zitten knikkebollen onderweg natuurlijk.
Op Gili Trawangan had ik gereserveerd bij Le Grand Gili Backpacker, een hostel dat er op de foto’s op internet onwijs leuk uit zag. Het was echter een flink stuk lopen (“only 3 minutes walk!” Ammehoela) en het had een vreselijke badkamer… Achter een gordijntje kon je naar het toilet gaan en achter een ander gordijntje kon je douchen. Dit was een beetje jammer…. Alhoewel het er verder echt super leuk en gezellig uit zag! Wat ook jammer was, was dat wij slechts de enige waren in dat hostel…
We besloten lekker naar het strand te gaan, maar ook dit was een enorm eind lopen. En warm dat het was! Echt niet normaal…
Half gesmolten bereikten we het strand. Wij ons natuurlijk gauw geïnstalleerd in onze op Bali gekochte nieuwe bikini’s. Algauw bleek dat het op het strand niet uit te houden was en dat we om de tien minuten moesten ‘afkoelen’ in de zee. Welke warm was. Maar het was wel heerlijk om even op een mooi strand te liggen!
Aan het einde van de middag hebben we een boottocht geboekt voor de volgende dag. Daarna zijn we gaan eten om de avond vervolgens af te sluiten in de Sama Sama reggae bar. Super leuk!
We gingen niet te laat naar huis want we wilden nog even douchen achter dat mooie gordijn. Bij mij ging alles prima en het viel me erg mee, maar bij Brit was het water op. Stiekem moest ik hier wel om gniffelen, hihi. Toen besloten we de volgende dag uit te checken en iets anders te zoeken….

Zo gezegd, zo gedaan. De volgende ochtend zijn we uitgecheckt en met onze tasjes naar de Glass Bottom Boat gegaan. Hier hebben we gelijk onze tassen gedumpt bij onze nieuwe accommodatie: Gili T Resort. Het klinkt prachtig, maar het was absoluut geen resort… In ieder geval hadden we een eigen badkamer (zonder gordijnen) en airco.

De boottocht was erg leuk. Er zijn drie Gili eilanden en we zijn hier omheen gevaren. We hebben geluncht op Gili Air, het meest rechter eiland. We hebben stukjes gevaren, gesnorkeld, naar de glasbodem gekeken en zeeschildpadden gezien! Dat was wel echt tof.

’s Avonds kun je je eigen vis uitkiezen, welke vers voor je wordt bereid. Superlekker! Ook kun je allerlei hapjes aanwijzen en zo een bord vol eten voor maar heel weinig geld. Het is ook echt gezellig, want op het pleintje zitten heel veel mensen te eten. Superleuk!

De laatste dag hebben we lekker op het strand liggen luieren. Heeeeerlijk!
Die nacht hebben we weer vreselijk geslapen omdat er blijkbaar mensen boven ons een feestje hadden… Het was er zooo gehorig, niet normaal. Ik kon bijna letterlijk verstaan waar die Australiërs het over hadden, en het leek wel een stel olifanten dat heen en weer aan het stampen was.
Veel te laat viel ik eindelijk in slaap…

We gingen met de boot terug naar Padangbai, om met een busje teruggebracht te worden naar onze Homestay. Hier weer even een powernapje gedaan en nog even de stad in. We besloten op tijd te gaan eten en vroeg naar bed te gaan, want om 4 uur ging de wekker alweer.

Vanmorgen zijn we in een uurtje weer teruggevlogen naar Yogya. Hier regent het momenteel pijpestelen, het regenseizoen is van start gegaan… Dan mis je toch het mooie strand van Gili wel even!

De tijd vliegt overigens. We hebben nog iets meer dan drie weken in Yogya, waarin we o.a. nog een surftrip willen doen. Daarna wachht Vietnam op ons!
Foto’s komen natuurlijk weer op mijn facebook.

Veel liefs en een dikke knuffel!