The last part...

Zaterdagochtend werden wij om acht uur opgehaald door drie Vietnamese neven op motoren. Onze backpacks werden stevig vastgebonden achterop de motoren en we mochten opstappen.
De jongens werkten onder de naam ‘Le Family Riders’ en al gauw vertelden ze dat het een echt familie bedrijf is: iedereen rijdt motor! Ze doen tochten tussen Hoi An en Hue, beide kanten op.
Toen wij halverwege waren en samen met de jongens gingen lunchen, kwam een groot deel van de familie ook aangescheurd. Zij waren met toeristen achterop op weg naar Hoi An. We zagen de vader, de broer, nog meer neven en zelfs de zus van mijn rider! Supergrappig en onwijs gezellig!
We hebben heerlijk gegeten en onderweg super veel gezien. Het was ontzettend genieten achterop de motor (alhoewel ik toch zelf rijden het allerfijnste vind). Hier en daar stopten we om wat dingen te bekijken en de benen te strekken. Het was echt zo onwijs gaaf!
Om vier uur kwamen we aan in het koude en regenachtige Hue. Hier hebben we afscheid genomen van Merel, we hebben het echt heel gezellig gehad! Wij hadden nog even tijd om wat te eten en om vijf uur stond de sleeper bus op ons te wachten. Op naar Hanoi!

Onze laatste busreis verliep goed. Het enige vervelende is dat je wreed gewekt wordt (veel te vroeg) met keiharde Vietnamese muziek… niet heel fijn!
We stopten in het (ook) regenachtige Hanoi en namen vlug een taxi naar ons hotel: May de Ville. Hier hadden we een fijne tweepersoonskamer met een mooie badkamer en een douche die vol stroomde... Gauw hebben we hier iemand naar laten kijken en toen kon ik heerlijk warm douchen.
We hebben die dag vrij weinig gedaan, het was echt een flink stuk kouder en het regende de hele dag… Wel hebben we heerlijk gegeten die avond.

We hebben een tour geboekt naar Ha Long Bay. Dit is een prachtige toeristische trekpleister die je niet níet kunt zien als je in Vietnam bent.
We moesten drie uur in een mini busje zitten om te varen naar de haven van Ha Long City. Onderweg moest er uiteraard nog even gestopt worden bij een of ander kunstzinnig fabriekje, waar geen enkele backpacker iets koopt.
Aangekomen in de haven werden we met een klein bootje naar ons schip gebracht. Ieder tweetal had een eigen cabine om in te slapen, zo leuk! Compleet met een schattig badkamertje met een warme douche.

We hebben eerst een grot bezocht, wat eigenlijk niet heel boeiend was… daarna zijn we naar een strand gevaren waar je trappen kon beklimmen naar een viewing point. Het uitzicht was prachtig! De blauwe zee, de witte stranden, de prachtige groene rotspartijen en de schattige bootjes met hun leuke zeilen.

Terug bij de boot mochten we nog even kayakken om vanaf daar de sunset te zien… heel mooi!
’s Avonds hebben we heerlijk gegeten en natuurlijk ontkwamen wij niet aan een karaoke sessie. Met name onze gids, een jonge Vietnamese man, kon werkelijk knap lelijk zingen!
Na de karaoke dook iedereen zijn cabine in om lekker te gaan slapen. Gelukkig waren wij er al in ons hotel achter gekomen dat een airco niet alleen koude lucht, maar ook warme lucht kan blazen! Het was dus heerlijk warm in ons kamertje, terwijl het buiten echt heel koud was.

Na een prima nacht op de boot en een lekker ontbijt zjin we naar een pearl farm gevaren. Hier werd verteld en laten zien hoe parels worden geoogst. Erg bijzonder om te zien. Natuurlijk waren de sieraden met de parels hier ‘het allermooist van de wereld’ en zou je er zeker spijt van krijgen wanneer je niets zou kopen… Ik zou er bijna intrappen!

We hebben de tocht afgesloten met een lunch in Ha Long City, waar iedereen klappertandend aan tafel zat. Het eten was wederom heerlijk!
Vervolgens werden we opgehaald door het mini busje en werden we teruggebracht naar onze hotels.
We hebben die avond in Hanoi gegeten met het stelletje Jasper( uit Duitsland) en Maija (uit Finland), heel gezellig!

Donderdag was onze laatste dag… We hebben eerst lekker uitgeslapen en zijn vervolgens de straten van Hanoi opgegaan om onze laatste Vietnamese Dong te spenderen. Dit bleek nog niet eens zo gemakkelijk, gezien de winkels in Vietnam. We zagen voornamelijk souvenir winkeltjes en kledingwinkels met mega lelijke kleding. Toen we het shoppen zat waren en we het inmiddels koud kregen, verdwaalden we een beetje.. We hadden wel een kaart maar met al die gekke Vietnamese straatnamen kwamen we er niet echt uit en we hadden toch nog wat geld, dus we zijn bij ‘mister Schumacher’ in zijn fietstaxi gestapt en naar het hotel ‘geraced’. Dat was nog een leuk tochtje!
Toch hebben we een wollen muts gescoord die ons lekker warm hield, koffie gedronken met een leuk uitzicht en ’s avonds overdreven lekker gegeten (met een rood wijntje erbij!).

Vrijdag was de dag dag we naar huis gingen! Na een half slapeloze nacht pakten wij met vlinders in onze buik onze laatste spulletjes in en waren we ready to go.
Om 13.10 vlogen we van Hanoi naar Kuala Lumpur, waar we een tussenstop hadden van vijf uur. Dat waren nog best lange uren en ik was dan ook blij dat we het vliegtuig weer in mochten. Het idee dat je in Kuala Lumpur instapt en 12 uur later in Nederland weer uitstapt is toch altijd wel een beetje gek!

Om 6.30 landden we op Schiphol. Het was natuurlijk suuuuuperfijn om iedereen weer te zien en te knuffelen! En wat een opkomst! Echt heerlijk om zo warm ontvangen te worden.

Na drie maanden 24/7 samen te zijn hebben Brit en ik elkaar gedag gezegd en zijn we allebei onze eigen weg gegaan. Wel een beetje gek!

Het was een fantastische tijd met weer veel mooie herinneringen en een leuke toevoeging aan mijn cv. Inmiddels is het alweer kerst en oud en nieuw geweest, waar ik heerlijk thuis was en echt onwijs van heb genoten!

Bedankt voor al jullie aandacht voor mijn belevenissen en wie weet waar mijn volgende reis heen gaat…

Liefs!!