Vietnam

Lieve allemaal,

hier mijn eerste bericht vanuit Vietnam.
De reis naar Ho Chi Minh verliep moeizamer dan ik had gedacht. Omdat wij zo’n lange tussenstop hadden in Singapore, dacht ik ‘ik ga daar gewoon even slapen’. Dit ging helaas niet door.
We begonnen ergens in een hoekje op de grond, misschien heb je die foto op facebook al voorbij zien komen… overal stonden echter airco’s enorm te blazen, waardoor het echt koud was. Bovendien was de vloer zo ontzettend hard en schenen de lampen zo fel, dat we maar niet in slaap konden vallen. Dat was wel even balen.. Uiteindelijk hebben we een kopje thee gehaald en zijn we in stoeltjes gaan zitten en hebben we geen oog dichtgedaan.

Aangekomen in Ho Chi Minh hadden wij nog geen lokaal geld: Vietnamese Dong. Wij wisten vantevoren dat we een authorisatie brief moesten aanvragen voor het Vietnamese visum. Dit hadden wij netjes gedaan en alles was in orde. We moesten alleen nog betalen. Dit ging dus niet zonder geld en de enige ATM die daar stond was buiten gebruik. Wij uiteindelijk met een Vietnamees briefje langs de douane etc. (misschien stond er wel iets op als ‘deze domme blondjes hebben geen geld, achterlijk he’) om buiten het vliegveld te pinnen. Opgelucht dat het gelukt was en dat ik nu vier miljoen Dong op zak had, gingen we terug om ons visum op te halen en alsnog het vliegveld te verlaten.

Ho Chi Minh is een erg drukke stad. We gingen met een taksi naar ons hostel dat we alvast hadden geboekt; het Panh An hostel. We sliepen op een dorm met een meisje uit de USA en een of andere flapdrol uit Frankrijk maar hij woonde in Italië en hij was een beetje betweterig en erg onverstaanbaar. Maar goed, we hebben daar ons open bus ticket gekocht zodat we met de bus naar Hanoi konden reizen in het Noorden.
De volgende dag hebben we een tour gedaan naar de Cu Chi tunnels. Deze zijn tijdens de oorlog door de Vietnamezen met de hand uitgegraven. Het was erg bijzonder om te zien, ook al was het wel enorm toeristisch. Wat vooral bijzonder was, was dat onze gids (meneer Tung) zelf mee had gevochten in de oorlog. Hij had al zijn familieleden verloren en liet ons een enorm litteken zien. Hij wist dus goed waar hij over sprak en dit maakte het erg interessant.
Na de Cu Chi tunnels zijn we naar het War Remnants Museum geweest. Dit was erg indrukwekkend… Veel foto’s over de oorlog tussen de USA en Vietnam. Echt bizarre dingen gezien en gelezen, niet normaal… Echt zo veel landen hebben destijds geprotesteerd om te proberen de oorlog te stoppen, maar dit had geen effect. Bizar!

We zijn daarna nog door de stad gelopen, zo hebben we de Post Office gezien, een enorme kerk, wederom heel veel scooters en taxi’s (welke hier ineens weer rechts rijden, in tegenstelling tot Indonesië), weer een andere variant op onze bekende becak’s, etc. Ho Chi Minh is erg groot en enorm druk.
We vonden het dan ook niet erg om die avond lekker de bus in te stappen, op naar de volgende bestemming: Mui Ne. Hier zouden wij voor ons hostel afgezet worde maar de buschaffeur had geen idee waar het was dus hij dropte ons midden op straat, om 4.00 ’s nachts. Dit was niet erg fijn en bovendien niet wat ons was beloofd. We hebben een taxi moeten nemen omdat ons hostel nog 5 km verder was…

In Mui Ne zaten wij redelijk ver uit het centrum dus hebben we een fiets gepakt en zijn we lekker een eind gaan fietsen. Heerlijk! Het was eigenlijk een grote lange straat aan het strand en het was er erg gezellig. We zijn naar het kantoor gefietst om de volgende bus te boeken en om ons geld terug te vragen van de taxi die wij moesten nemen omdat we verkeerd waren afgezet. We hebben dat geld teruggekregen, wat ik erg netjes vind!
De tweede dag in Mui Ne hebben we een (toeristisch) tourtje gedaan naar de Zandduinen. Dit zou echt een must see zijn in deze plaats.
We werden eerst afgezet bij de ‘Fairy Stream’. Dit stelde echt geen ruk voor. Ook kon je hier op een struisvogel rijden, wat ik heel erg zielig vond en wat ik dus niet heb gedaan. Het feit dat die beesten de hele dag in een zandbak met mensen op hun rug moeten lopen omdat het ‘Very funny! Very funny! Very funny! Very funny! Very funny! Very funny!’ is volgens die Vietnamezen, nee bedankt.
Daarna zouden we naar een Fisherman’s Village gaan. Dit bleek enkel een uitzichpunt te zijn, wat overigens wel super mooi was. Er werd verder niets bij verteld dus ja…. Klein beetje jammer…
Daarna gingen we naar de ‘White Sand Dunes’. Erg mooi maar enorm lawaaierig door de vele toeristen die op quads rond reden. We bleven best lang bij deze duinen maar we zouden nog naar de ‘Red Sand Dunes’ gaan om de sunset te bekijken… Toen we weer in de jeep zaten begon de zon echter al te verdwijnen… Toen we bij de rode duinen aan kwamen was de zon dan ook al onder. Weer een beetje jammer!
Het was allemaal wel mooi om te zien maar zoals ik het beeld nu heb geschetst begrijp je dat zo’n tour vooral erg toeristisch is en eigenlijk niet geheel de moeite waard. Maar goed! Je wil natuurlijk wel wat zien.

Zondag zijn wij ’s middags in de bus gestapt naar Nha Trang. Daar hadden wij een hostel geboekt wat achteraf echt vre-se-lijk bleek te zijn. Het was hier zo ontzettend gehorig, dat was niet normaal. Het leek alsof de muren van papier waren en alsof de deur in de kamer ontbrak. Wij sliepen op een 6persoons dorm en de eerste nacht werd ik gewekt door een meisje dat in de kamer naast ons blijkbaar een erg leuke jongen had ontmoet…. Toen ze elkaar voor de tweede keer wel heel erg aardig vonden heb ik mijn muziek ingedaan en een klein beetje geslapen, maar het was een gebroken nacht. Er waren vooral veel backpackers die hier komen voor de goedkope drank en voor het feesten. Niet echt relaxed in zo’n gehorig hostel.

Die dag zijn we lekkernaar het strand gegaan wat echt wel heerlijk was. Even genieten, we hebben immers vakantie! Een verse kokosnoot erbij en lekker chillen.
De tweede nacht was het iets rustiger in het hostel en had blijkbaar iedereen het stelletje gehoord, wat mij absoluut niet verbaasde. Het hield ze nu in ieder geval rustig.
We zijn de volgende dag naar de spa geweest waar we met een paar dikke russische dames in een modderbad hebben gezeten. Hilarisch! Helaas heb ik er geen foto van maar het was wel geinig. Na het modderbad moesten we douchen en gingen we romantisch samen in een mineraal bad, heerlijk warm! Daarna lekker bij het zwembad gechilld omdat we onze tijd moesten vullen. We zouden ’s avonds namelijk de bus weer in stappen, naar Hoi An.

De reis naar Hoi An was redelijk lang maar verliep prima. De sleeper bus is wel heel grappig want je hebt dus allemaal bedjes, welke helaas wel op Aziatisch formaat zijn gemaakt, maar waar je dus redelijk ‘languit’ kunt slapen. Nu zijn de wegen in Vietnam niet fantastisch wat ervoor zorgt dat je af en toe wakker schrikt omdat je denkt dat de bus omkiepert. Best spannend dus af en toe.
In Hoi An hadden wij het Sunflower hotel geboekt. We werden door het hotel opgehaald vanaf de busstop, superfijn!
Hier hadden we weer lekker een eigen kamer… toch wel een stuk rustiger en relaxter dan een dorm.
We raakten al gauw in gesprek met Merel, een meisje dat we kort in Mui Ne hadden gesproken omdat zij daar op zoek was naar een hostel. Wij vertelden dat we met de easy riders naar Hue willen, de volgende plaats. Zij vroeg of ze misschien met ons mee mocht en zo gezegd zo gedaan.
We zijn de hele dag met z’n drieën op pad geweest, heel gezellig!
Zo zjin we naar een van de vele Tailor winkels gegaan om een jurkje op maat te laten maken. We hadden gehoord dat dit in Hoi An heel goedkoop kon en bovendien had ik van Daphne een adres gekregen waar zij ook haar jurkje en colbertje had laten maken.
Toen ik een model had gekozen qua jurk die ik graag wilde en vervolgens ook een mooie stof, werd ik van top tot teen opgemeten. De volgende dag zou het al klaar zijn!
Merel liet twee jurken maken (voor een bruiloft) en Brit liet er ook één maken.
We hebben ’s avonds heerlijk gegeten in een Indiaas restaurant.

Gisteren middag moesten we terug komen om de jurkjes te passen en de laatste bewerkingen te kunnen doen. Er moest nog het een en ander aangepast worden. We zouden vanaf 19.00 de jurkjes kunnen ophalen en zijn toen eerst lekker gaan eten.
Bij een Italiaans restuarant hebben we genoten van een overheerlijke pizza en een glas rode wijn. Het was heerlijk!!
Daarna moesten de jurkjes worden opgehaald, gelukkig pasten we ze nog (ook al zaten ze iets strakker na die pizza haha).

Vandaag hebben we een fiets gehuurd voor 20.000 Dong en zijn we naar het strand gefietst. We hadden geluk dat het nog zo mooi weer was! Naarmate we meer naar het Noorden reizen wordt het weer steeds minder… Dat is wel jammer. Het strand vandaag was dan ook extra genieten!

Morgenochtend om 8.00 worden wij opgehaald door le family riders, drie gidsen op een motor waar wij achterop gaan. We gaan een hele dag tour doen naar Hue, wat echt onwijs tof schijnt te zijn… Ik heb er veel zin in en ben erg benieuwd!
Brit en ik pakken dan meteen de nachtbus door naar Hanoi: onze eindbestemming.

In Hanoi willen we nog naar Ha Long Bay voor twee dagen en een nacht en dan is het al weer bijna tijd om naar huis te gaan… Nog precies één week genieten!

Liefs en een dikke knuffel, tot héééél snel!