Tempels en familie
Blijf op de hoogte en volg Marloes
02 December 2012 | Indonesië, Jogjakarta
Lieve allemaal, heel erg bedankt voor alle reacties op mijn verhaaltjes. Super leuk om te lezen en om te zien dat ik gevolgd wordt! :)
Maandag nadat mama was vertrokken ging ik ’s morgens met Brit naar het ziekenhuis voor een controle. De dokter, dokter Toto, was blijkbar blij dat we er waren en nadat hij had gevraagd hoe het ging en ik ‘goed’ had geantwoord, kwamen er hordes verhalen uit over Europa, over verschillende mensen en over weet ik het wat. In totaal hebben we daar ongeveer drie kwartier gezeten, inmiddels was ik verkleumd door de airco. Hij sloot het bezoek af met ‘that was a good talk’. Wij knikten braaf.
Mijn eerste stagedagje was best wel vermoeiend, maar ook heel leuk. Iedereen was erg enthousiast om mij weer te zien, superlief! We gingen met de kinderen tekenen in de pauze en verder was er vrij weinig te doen omdat het toetsweek is.
Woensdag ging ik samen met Brit, Jacky en Coco naar de Prambanan tempel. Dit was supergezellig en heel erg mooi! Natuurlijk weer veel foto’s gemaakt. De Prambanan is een Hindoeïstische tempel, de Borobudur is Boeddhistisch.
Jacky vertelde ons dat Prambanan betekent ‘Unfinished’. Het is dus een onafgemaakte tempel. Er was een dochter van de sultan, een lange tijd geleden (een heeeele lange tijd geleden maar geen idee precies hoe lang haha). Zij werd bemind door een man, maar eigenlijk wilde ze niets van hem. Ze zei tegen hem ‘als jij voor mij in één nacht zo veel tempels kunt bouwen, dan trouw ik met je’. De man verzamelden zo veel mensen en geesten als hij kon, en begon met bouwen. Maar die dochter was eigenlijk een takkewijf, want zij liet ’s morgens om half 4 de mensen in de stad activiteiten doen en zij liet de hanen kraaien. Hierdoor dachten de mensen die de tempel aan het bouwen waren dat het al ochtend was, waardoor ze stopten met bouwen want ja, ze gingen het toch niet meer halen. De tempel is zo blijven staan met heel veel rotsblokken er om heen die eigenlijk tot meer tempels hadden moeten worden opgebouwd, ‘unfinished’. Zo hoefde de dochter niet te trouwen met die man. Goooood story!
Op donderdag gingen we op stage touwtje springen met de kinderen. Het touwtje springen pakte niet echt uit zoals verwacht, want slechts 2 kinderen konden echt touwtje springen. De rest van de kinderen vond het echter helemaal geweldig om over het touw heen te springen en er onder door te lopen. Omdat wij zeer goede juffies zijn besloten wij ter plekke te diifferentiëren en lieten we het touw golven en doen, zodat de kinderen er op los konden springen. Ze vonden het geweldig! En wij daardoor natuurlijk ook!
’s Middags gingen we Engelse spelletjes doen met de leerkrachten. Ze hadden gevraagd of wij ze konden helpen met het spreken van Engels.We deden het spelletje ‘wie/wat ben ik?’ waarbij iedereen een naam of woord op zijn eigen voorhoofd geplakt werd en je moest raden wie of wat je was. Het was echt super gezellig en de leerkrachten vonden het heel erg leuk. Ze kunnen best wel een woordje Engels alleen durven ze niet erg. Dit hielp erg goed om ze te laten oefenen met hun Engels. Het was een gezellige middag!
Vrijdag moesten we naar de Universiteit om een presentatie te geven aan de Pabo studenten en een aantal leraren hier in Yogya over ons project en over de trucs en tips die wij hebben aangeleerd de afgelopen tijd. Wij hadden allemaal een powerpoint gemaakt en onze presentaties gegeven in het Engels, maar de meerderheid van de studenten spreekt geen Engels. Er werden achteraf dus vragen gesteld in het Bahasa, die vertaald werden door een lerares. Ik vroeg mij dus af in hoeverre onze presentaties waren begrepen, maar goed….
Hierna was er een voedselmarkt. Wij hadden met een aantal studenten van de groep Nederlandse hapjes meegenomen en gemaakt, zoals knakworstjes, kaas (uiteraard), boterhammen met pindakaas en hagelslag en komkommer.
Toen de voedselmarkt voor geopend werd verklaard zag het binnen no-time zwart van de studenten. Ze liepen allemaal met hun handen he-le-maal vol met eten (GRATISSS!!) en onze Holland-tafel was binnen vijf minuten leeggeroofd. Ik heb nog nooit zo’n vreetfestijn gezien als dit…
Daarna gingen we met een groot aantal van onze groep een hapje eten bij de Italiaan, waar ze ook oreo milkshake hadden…. SSUUUUPERLEKKER!
Zaterag ben ik met Brit, Angela, Mandy en Els en haar zoontje Julian naar het Dieng Plateau geweest. Na een mooie tocht van 3 uur waarbij we door de binnenlanden reden en hele mooie sawa’s en theeplantages en palmbomen en bananenbomen konden zien, kwamen we aan bij het Dieng Plateau. Dieng betekent heilig, het staat voor heilige berg. Het was dan ook bovenop een berg en ik had mijn truitje lekker aan.
Op het Dieng Plateau zagen wij wederom een aantal tempels. We hadden een gids die er het een en ander over kon vertellen. Deze tempels waren Hindoeïstisch en ook hier hebben we uiteraard een aantal foto’s van gemaakt (zie facebook).
Daarna kwamen we bij een krater, waarvan ik het beeld herkende vanuit Nieuw-Zeeland. Het was ook eigenlijk echt precies hetzelfde als Rotorua en het rook er ook zo… heerlijk naar rotte eieren!
We gingen daarna naar het Coloured Lake. Deze zag helder blauw vanwege de zwavel en dit meer kon bij verschillende licht invallen verschillende kleuren laten zien. Tijdens ons bezoek bleef het gewoon helder blauw.
Daarna gingen we weer 3 uur terug naar Yogya, naar huis.
Vandaag is het zondag en Brit en ik hadden ’s middags afgesproken met de broer van Edwin. Edwin is mijn achterneef en hij is geadopteerd, zijn familie woont in Yogyakarta. Twee van zijn broers waren al bij mij op bezoek geweest in het ziekenhuis, heel lief!
We gingen met de taksi naar zijn huis toe waar we hartelijk werden ontvangen door zijn vrouw en zijn twee kinderen. We kregen thee en tempe. Hij liet ons de rivier zien en zijn garage, waar hij samen met een van zijn broers werkt. Daar troffen wij ook zijn andere broer (sorry sorry ik weet niet alle namen meer… het waren er zo veel!).
Toen we weer terug waren in het huis van Abdul kregen we een heerlijke lunch die zijn vrouw speciaal voor ons bereid had: nasi putih, ayam opor en tempe.
Hierna begon het kei- maar dan ook keiiiihard te regenen. De straatjes veranderden binnen no time in rivieren.
Abdul ging een auto halen en daarna gingen we met het hele gezin bij alle broers langs. Hierbij zagen we het huis waar Edwin in is geboren. Bij de oudste broer mochten we blijven slapen, hihi. Ze vonden het allemaal erg leuk dat we langs kwamen!
Daarna bracht hij ons thuis om nog een kopje thee te drinken.
Nu net heb ik nog even kunnen skypen met oma, papa, mama, paul en serena, supergezellig! Alleen zagen ze er uit als tetris, één en al blokjes, en kon ik ze niet verstaan hahaha. Maar zij mij wel gelukkig.
Morgen moeten we naar de universiteit omdat onze visums verlengd moeten worden. Die verlopen namelijk over een week, dus het wordt wel eens tijd dat daar wat mee gebeurt. Eigenlijk zou de universiteit het regelen, maar uiteraard gaat daar weer het een en ander mis en gaat alles hier in een slakken tempo. Een aantal mensen gaan volgende week al weg dus het veroorzaakt hier en daar nogal wat stress (en terecht). Maar goed, het schijnt morgen ‘allemaal in orde te komen’, dus dat hopen we dan maar.
Als het goed is gaan we daarna raften met Jacky en Luppa, maar hier weet je maar nooit of iets wel of niet door gaat… Een grote verassing dus!
Onze laatste volle week gaat mogen in, waarbij ik nog even bloed moet laten prikken om te kijken of mijn lever weer op orde is en natuurlijk weer naar dokter Toto om (waarschijnlijk) tot in den treure te kletsen over de hele wereld.
Genoeg voor vandaag! Ik ga mijn bedje in. Het is alweer 11 uur geweest… dus ik zeg: selamat tidur!
Veel liefs en een dikke kus!
Maandag nadat mama was vertrokken ging ik ’s morgens met Brit naar het ziekenhuis voor een controle. De dokter, dokter Toto, was blijkbar blij dat we er waren en nadat hij had gevraagd hoe het ging en ik ‘goed’ had geantwoord, kwamen er hordes verhalen uit over Europa, over verschillende mensen en over weet ik het wat. In totaal hebben we daar ongeveer drie kwartier gezeten, inmiddels was ik verkleumd door de airco. Hij sloot het bezoek af met ‘that was a good talk’. Wij knikten braaf.
Mijn eerste stagedagje was best wel vermoeiend, maar ook heel leuk. Iedereen was erg enthousiast om mij weer te zien, superlief! We gingen met de kinderen tekenen in de pauze en verder was er vrij weinig te doen omdat het toetsweek is.
Woensdag ging ik samen met Brit, Jacky en Coco naar de Prambanan tempel. Dit was supergezellig en heel erg mooi! Natuurlijk weer veel foto’s gemaakt. De Prambanan is een Hindoeïstische tempel, de Borobudur is Boeddhistisch.
Jacky vertelde ons dat Prambanan betekent ‘Unfinished’. Het is dus een onafgemaakte tempel. Er was een dochter van de sultan, een lange tijd geleden (een heeeele lange tijd geleden maar geen idee precies hoe lang haha). Zij werd bemind door een man, maar eigenlijk wilde ze niets van hem. Ze zei tegen hem ‘als jij voor mij in één nacht zo veel tempels kunt bouwen, dan trouw ik met je’. De man verzamelden zo veel mensen en geesten als hij kon, en begon met bouwen. Maar die dochter was eigenlijk een takkewijf, want zij liet ’s morgens om half 4 de mensen in de stad activiteiten doen en zij liet de hanen kraaien. Hierdoor dachten de mensen die de tempel aan het bouwen waren dat het al ochtend was, waardoor ze stopten met bouwen want ja, ze gingen het toch niet meer halen. De tempel is zo blijven staan met heel veel rotsblokken er om heen die eigenlijk tot meer tempels hadden moeten worden opgebouwd, ‘unfinished’. Zo hoefde de dochter niet te trouwen met die man. Goooood story!
Op donderdag gingen we op stage touwtje springen met de kinderen. Het touwtje springen pakte niet echt uit zoals verwacht, want slechts 2 kinderen konden echt touwtje springen. De rest van de kinderen vond het echter helemaal geweldig om over het touw heen te springen en er onder door te lopen. Omdat wij zeer goede juffies zijn besloten wij ter plekke te diifferentiëren en lieten we het touw golven en doen, zodat de kinderen er op los konden springen. Ze vonden het geweldig! En wij daardoor natuurlijk ook!
’s Middags gingen we Engelse spelletjes doen met de leerkrachten. Ze hadden gevraagd of wij ze konden helpen met het spreken van Engels.We deden het spelletje ‘wie/wat ben ik?’ waarbij iedereen een naam of woord op zijn eigen voorhoofd geplakt werd en je moest raden wie of wat je was. Het was echt super gezellig en de leerkrachten vonden het heel erg leuk. Ze kunnen best wel een woordje Engels alleen durven ze niet erg. Dit hielp erg goed om ze te laten oefenen met hun Engels. Het was een gezellige middag!
Vrijdag moesten we naar de Universiteit om een presentatie te geven aan de Pabo studenten en een aantal leraren hier in Yogya over ons project en over de trucs en tips die wij hebben aangeleerd de afgelopen tijd. Wij hadden allemaal een powerpoint gemaakt en onze presentaties gegeven in het Engels, maar de meerderheid van de studenten spreekt geen Engels. Er werden achteraf dus vragen gesteld in het Bahasa, die vertaald werden door een lerares. Ik vroeg mij dus af in hoeverre onze presentaties waren begrepen, maar goed….
Hierna was er een voedselmarkt. Wij hadden met een aantal studenten van de groep Nederlandse hapjes meegenomen en gemaakt, zoals knakworstjes, kaas (uiteraard), boterhammen met pindakaas en hagelslag en komkommer.
Toen de voedselmarkt voor geopend werd verklaard zag het binnen no-time zwart van de studenten. Ze liepen allemaal met hun handen he-le-maal vol met eten (GRATISSS!!) en onze Holland-tafel was binnen vijf minuten leeggeroofd. Ik heb nog nooit zo’n vreetfestijn gezien als dit…
Daarna gingen we met een groot aantal van onze groep een hapje eten bij de Italiaan, waar ze ook oreo milkshake hadden…. SSUUUUPERLEKKER!
Zaterag ben ik met Brit, Angela, Mandy en Els en haar zoontje Julian naar het Dieng Plateau geweest. Na een mooie tocht van 3 uur waarbij we door de binnenlanden reden en hele mooie sawa’s en theeplantages en palmbomen en bananenbomen konden zien, kwamen we aan bij het Dieng Plateau. Dieng betekent heilig, het staat voor heilige berg. Het was dan ook bovenop een berg en ik had mijn truitje lekker aan.
Op het Dieng Plateau zagen wij wederom een aantal tempels. We hadden een gids die er het een en ander over kon vertellen. Deze tempels waren Hindoeïstisch en ook hier hebben we uiteraard een aantal foto’s van gemaakt (zie facebook).
Daarna kwamen we bij een krater, waarvan ik het beeld herkende vanuit Nieuw-Zeeland. Het was ook eigenlijk echt precies hetzelfde als Rotorua en het rook er ook zo… heerlijk naar rotte eieren!
We gingen daarna naar het Coloured Lake. Deze zag helder blauw vanwege de zwavel en dit meer kon bij verschillende licht invallen verschillende kleuren laten zien. Tijdens ons bezoek bleef het gewoon helder blauw.
Daarna gingen we weer 3 uur terug naar Yogya, naar huis.
Vandaag is het zondag en Brit en ik hadden ’s middags afgesproken met de broer van Edwin. Edwin is mijn achterneef en hij is geadopteerd, zijn familie woont in Yogyakarta. Twee van zijn broers waren al bij mij op bezoek geweest in het ziekenhuis, heel lief!
We gingen met de taksi naar zijn huis toe waar we hartelijk werden ontvangen door zijn vrouw en zijn twee kinderen. We kregen thee en tempe. Hij liet ons de rivier zien en zijn garage, waar hij samen met een van zijn broers werkt. Daar troffen wij ook zijn andere broer (sorry sorry ik weet niet alle namen meer… het waren er zo veel!).
Toen we weer terug waren in het huis van Abdul kregen we een heerlijke lunch die zijn vrouw speciaal voor ons bereid had: nasi putih, ayam opor en tempe.
Hierna begon het kei- maar dan ook keiiiihard te regenen. De straatjes veranderden binnen no time in rivieren.
Abdul ging een auto halen en daarna gingen we met het hele gezin bij alle broers langs. Hierbij zagen we het huis waar Edwin in is geboren. Bij de oudste broer mochten we blijven slapen, hihi. Ze vonden het allemaal erg leuk dat we langs kwamen!
Daarna bracht hij ons thuis om nog een kopje thee te drinken.
Nu net heb ik nog even kunnen skypen met oma, papa, mama, paul en serena, supergezellig! Alleen zagen ze er uit als tetris, één en al blokjes, en kon ik ze niet verstaan hahaha. Maar zij mij wel gelukkig.
Morgen moeten we naar de universiteit omdat onze visums verlengd moeten worden. Die verlopen namelijk over een week, dus het wordt wel eens tijd dat daar wat mee gebeurt. Eigenlijk zou de universiteit het regelen, maar uiteraard gaat daar weer het een en ander mis en gaat alles hier in een slakken tempo. Een aantal mensen gaan volgende week al weg dus het veroorzaakt hier en daar nogal wat stress (en terecht). Maar goed, het schijnt morgen ‘allemaal in orde te komen’, dus dat hopen we dan maar.
Als het goed is gaan we daarna raften met Jacky en Luppa, maar hier weet je maar nooit of iets wel of niet door gaat… Een grote verassing dus!
Onze laatste volle week gaat mogen in, waarbij ik nog even bloed moet laten prikken om te kijken of mijn lever weer op orde is en natuurlijk weer naar dokter Toto om (waarschijnlijk) tot in den treure te kletsen over de hele wereld.
Genoeg voor vandaag! Ik ga mijn bedje in. Het is alweer 11 uur geweest… dus ik zeg: selamat tidur!
Veel liefs en een dikke kus!
-
02 December 2012 - 21:31
Els En Bert:
Hoi Marlous
fijn dat het weer wat beter gaat,! Dank weer voor het delen van je avonturen met ons.
veel liefs en reisplezer!
Els en Bert -
02 December 2012 - 23:26
Georges En Rita:
Hoi Marloes
Zo te lezen heb je je oude energie alweer bijna terug. .........de komst van je moeder heeft daar zeker toe bij gedragen!! Fijn dat je zo snel hersteld en weer kan genieten van al je avonturen.................en wij genieten mee!
groetjes Georges en Rita -
03 December 2012 - 00:10
Manon:
Hoi Marloes,
Wat fijn om te lezen dat je weer helemaal bent opgeknapt. Wat hebben jullie weer leuke dingen gedaan en gezien. Geniet daar nog even met volle teugen.
Doe ook een hele dikke knuffel aan Brit van mij.
Xxx manon -
03 December 2012 - 09:25
Imre:
Wat schrijf je toch geweldig Marloes! En wat maak je veel mee.
Nog maar 1 week, wat vliegt de tijd! Veel plezier nog.
Liefs Imre -
03 December 2012 - 09:25
Imre:
Wat schrijf je toch geweldig Marloes! En wat maak je veel mee.
Nog maar 1 week, wat vliegt de tijd! Veel plezier nog.
Liefs Imre -
03 December 2012 - 09:48
Marlies:
Hoi Marloes,
Wat fijn dat je zo bent opgeknapt. Als je zelfs al weer kunt raften!!??? Dan mag je toch stellen dat je weer veel kan. Maar je hebt ook al enorme interessante excursies gemaakt en lessen en presentaties gegeven. Je hebt een mooi verslag geschreven Wat leuk om die verhalen te lezen. Gaan jullie nog met elkaar Sint vieren? En waar ben je met de Kerst? In Thailand? Dat hebben Dik en ik ook meegemaakt. Zo apart in de tropen Kerst en Oud/Nieuw! En een heel andere jaartelling:-)
Nog veel plezier samen
Groetjes, Marlies -
03 December 2012 - 10:41
Paps:
Dag lieve Marloes,
Opnieuw een erg leuk geschreven verhaal! Jammer dat het skypen gister niet helemaal goed ging. Wij konden jou gelukkig wel goed zien en horen. Oma vond het ook geweldig. Java zit er al weer bijna op. Nu op naar Bali. Onthoud de leuke dingen maar goed, want over 2 jaar hopen wij er met de klepclub heen te gaan. Fijn ook dat je weer goed opgeknapt bent. Liefs en groetjes ook aan Brit van paps. -
04 December 2012 - 13:22
Thea:
We hebben weer genoten van je verslag.....het klinkt allemaal heel gezellig! Geniet er nog even van. Groetjes, Thea -
04 December 2012 - 13:45
Paul:
wat een takkewijf, die dochter :P
xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
